ഗുരുജി സദാശിവ ഗോവിന്ദറാവു ഖത്രെ : കുഷ്ഠരോഗത്തെ അതിജീവിച്ച മഹാത്മാവ്

ചിലർ തീവ്രമായ യാതനകൾക്കും ദുഖത്തിനും കീഴടങ്ങുന്നു.  എന്നാൽ, ചിലരോ, ജീവിതത്തിൻറെ കഠിനമായ വേദനകളെ, ദുഖത്തെ, തങ്ങളുടെ വഴികാട്ടിയായി മെരുക്കിയെടുക്കുന്നു.  ഖത്രെ ഗുരുജി എന്നറിയപ്പെടുന്ന സദാശിവ ഗോവിന്ദറാവു ഖത്രെ, രണ്ടാമത്തെ  വിഭാഗത്തിൽ പെടുന്ന വ്യക്തിയാണ്. അദ്ദേഹം സ്വന്തം കഷ്ടപ്പാടുകളെ തോൽപ്പിക്കുക മാത്രമല്ല, അത് ചെയ്യാൻ എണ്ണമറ്റ  കഷ്ടപ്പെടുന്നവരെ    സഹായിക്കുകയും ചെയ്തു. ഇന്ത്യൻ സംസ്ഥാനമായ ഛത്തീസ്ഗഡിലെ ചാപ്പയിലെ ഏറ്റവും വലിയ കുഷ്ഠരോഗ പുനരധിവാസ കേന്ദ്രത്തിന്റെ സ്ഥാപകനായ സദാശിവ ഗോവിന്ദറാവു ഖത്രെ, സ്വയം ഒരു കുഷ്ഠരോഗിയായിരുന്നു. എന്നാൽ തൻറെ  വേദനയെ, തൻറെ ശക്തിയായി പരിവർത്തനം ചെയ്തു, കുഷ്ഠരോഗത്തിനെതിരായ സമാനതകളില്ലാത്ത കുരിശുയുദ്ധത്തിലേർപ്പെട്ടു.

മധ്യപ്രദേശിലെ ഗുണ ജില്ലയിലെ ആരോൺ പട്ടണത്തിൽ ഗോവിന്ദ് ഖത്രെയുടെയും രാധാ ബായിയുടെയും മകനായി ജനിച്ച സദാശിവ എന്ന കുട്ടി മാതാപിതാക്കളുടെ ഏക മകനായിരുന്നു. മൂന്ന് സഹോദരിമാർ സഹോദരങ്ങളായിരുന്നു. 8 വയസ്സുള്ളപ്പോൾ തന്നെ നിർഭാഗ്യം അവനെ ബാധിച്ചു. പിതാവിനെ നഷ്ടപ്പെട്ടു. ഈ നിമിഷം മുതൽ അദ്ദേത്തിൻറെ മുതൽ അദ്ദേത്തിന്റെ ജീവിതം മുഴുവൻ കടുത്ത പോരാട്ടമായി മാറി. സെക്കൻഡറി വിദ്യാഭ്യാസത്തിനു ശേഷം റെയിൽവേയിൽ ചേർന്നു. 1948-ൽ, ഭരിക്കുന്ന ഭരണകൂടം ആർഎസ്എസ് നിരോധനം ഏർപ്പെടുത്തിയപ്പോൾ, സമർപ്പിത സ്വയംസേവകൻ എന്ന നിലയിൽ, ആയിരക്കണക്കിന് മറ്റുള്ളവരും സമാനമായ അടിച്ചമർത്തലുകൾ നേരിട്ടതിനാൽ, സദാശിവ ആറുമാസത്തെ തടവ് അനുഭവിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഭാര്യ ബയോതായി അന്തരിച്ചു. അദ്ദേത്തിന്റെ നിർണായക സാഹചര്യങ്ങളെ, അധാർമ്മികമായി  മുതലെടുപ്പ് നടത്തി, അദ്ദേത്തിന്റെ, ഒരു സഹോദരി, അവളുടെ പക്കൽ സുരക്ഷിതമായി നിക്ഷേപിച്ച പണവും ആഭരണങ്ങളും തിരികെ നൽകാൻ വിസമ്മതിച്ചു.

എന്നാൽ സദാശിവയ്ക്ക് കുഷ്ഠരോഗം സ്ഥിരീകരിച്ചതോടെയാണ് കാര്യങ്ങൾ മോശമായത്.അദ്ദേത്തിൻറെ മാരകമായ രോഗങ്ങളെക്കുറിച്ച് അറിഞ്ഞപ്പോൾ, ആദ്യം അദ്ദേത്തിന്റെ കുടുംബവും സുഹൃത്തുക്കളും ബന്ധുക്കളും അദ്ദേഹത്തിൽ നിന്ന് അകന്നു, പിന്നെ പതുക്കെ പതുക്കെ അദ്ദേത്തിന്റെ ശരീരം  വൃത്തികെട്ട വ്രണങ്ങളാൽ  പ്രവർത്തനരഹിതമായി. പണമോ മറ്റെന്തെങ്കിലും പിന്തുണയോ ഇല്ലാതായ, സദാശിവ ഒടുവിൽ ഒരു ക്രിസ്ത്യൻ മിഷനറി ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തി. അവിടെ അദ്ദേഹത്തിന് കുറച്ച് ചികിത്സ ലഭിച്ചു. എന്നാൽ ഉടൻ തന്നെ സേവനത്തിന്റെ മറവിൽ മതപരിവർത്തനം അവരുടെ പ്രധാന ലക്ഷ്യമാണെന്ന് അദ്ദേഹം കണ്ടെത്തി. മതം മാറാൻ അദ്ദേഹം വിസമ്മതിച്ചപ്പോൾ, മിഷനറിമാർ അദ്ദേഹത്തെ പുറത്താക്കുകയും ചെയ്തു.

ഈ ഇരുളടഞ്ഞ, ദുർഘട ഘട്ടത്തിൽ, സദാശിവ,  ഗുരുജിയെ (ആർ‌എസ്‌എസിന്റെ രണ്ടാമത്തെ സർസംഘചാലക്) കണ്ടുമുട്ടി. അദ്ദേഹം തന്റെ ജീവിതത്തിൻറെ യഥാർത്ഥ ലക്ഷ്യങ്ങൾ കണ്ടെത്തുന്നതിന് സഹായിച്ചുകൊണ്ട്,  ഖത്രെ ജി തന്റെ  ജീവിതത്തെ മാറ്റിമറിച്ചു. അന്ന് മുതൽ ഒരു സാധാരണ കുഷ്ഠരോഗിയായ സദാശിവൻ, പൈശാചിക രോഗത്തിനെതിരെയുള്ള അസാധാരണമായ കുരിശുയുദ്ധക്കാരനായി മാറി. സൗടിക്കടുത്തുള്ള ദോഗ്ര നലാ കുഷ്ഠ  ബസ്തിയിൽ സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന ഒരു ചെറിയ കുടിലിൽ രണ്ട് രോഗികളുമായി, ഖത്രെ ജി തന്റെ ആദ്യത്തെ പുനരധിവാസ കേന്ദ്രം ആരംഭിച്ചു. കാലിൽ, മുറിവുകളാൽ  വേദന കാരണം, നടത്തം  അദ്ദേഹത്തിന് ഒരു പീഡനമായിരുന്നു, അതിനാൽ അറുപതു വയസ്സായിട്ടു പോലും,  അദ്ദേഹം സൈക്കിൾ ഓടിക്കാൻ പഠിച്ചു. ചാപ്പയ്ക്ക് സമീപം 20 കിലോമീറ്റർ ചുറ്റളവിൽ വ്യാപിച്ചുകിടക്കുന്ന സഹ, അഫ്രിയാൻദ്, ലഖുറി, ബിറ ഗ്രാമങ്ങൾ താണ്ടുവാൻ അദ്ദേഹം ദിവസവും സൈക്കിളിൽ യാത്ര ചെയ്തു. രോഗികൾക്കുള്ള ഭക്ഷണവും മറ്റ് സാധനങ്ങളും ശേഖരിക്കുകയും രോഗികളെ പരിചരിക്കുകയും ഭക്ഷണം നൽകുകയും ചെയ്തു. രോഗികൾക്കുള്ള ഭക്ഷണമെടുക്കാൻ പോകുമ്പോൾ പലപ്പോഴും അപമാനവും തിരസ്‌കാരവും മാത്രമാണ് ലഭിച്ചത്. എന്നാൽ ഇത് അദ്ദേത്തെ കൂടുതൽ നിശ്ചയദാർഢ്യമുള്ളവനാക്കി. രോഗികളുടെ എണ്ണം വർധിച്ചപ്പോൾ, സദാശിവക്ക് കുറച്ച് സഹായഹസ്തങ്ങളും സംഭാവനയായി ലഭിച്ചു. അതിൽ തന്റെ സമ്പാദ്യം മുഴുവൻ ചെലവഴിച്ച് സദാശിവ, നാല് മുറികൾ നിർമ്മിച്ചു. ചുരുങ്ങിയ സമയത്തിനുള്ളിൽ ഒരു ഗോശാലയും പരിസരത്ത് സ്ഥാപിച്ചു. ഇന്ന്, 85 ഏക്കർ സ്ഥലത്ത് പരന്നുകിടക്കുന്ന ഭാരതീയ കുഷ്ഠ  നിവാരൺ സംഘ് ചാപ്പയിൽ, 300 ലധികം രോഗികളുടെ ജീവിതത്തിന് പുതിയ അർത്ഥവും മാനവും  നൽകുന്നു.

നിലവിൽ, ഭാരതീയ കുഷ്ഠ നിവാരൺ സംഘിന് ചാപ്പയിൽ 150 ബയോഗ്യാസ് പ്ലാന്റുകൾ ഉണ്ട്. കേന്ദ്രീകൃത കൃഷിയിലൂടെ, പയറുവർഗ്ഗങ്ങൾ, ഗോതമ്പ്, അരി, രോഗികൾ മാത്രം കൃഷി ചെയ്യുന്ന മറ്റ് എല്ലാ അവശ്യവസ്തുക്കളും. വീട്ടുവളപ്പിൽ സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന ഖത്രെ ജിയുടെ പ്രതിമയ്ക്ക് ആദരാഞ്ജലി അർപ്പിച്ചുകൊണ്ട്, ഇവിടെ മാനേജരായി സേവനമനുഷ്ഠിക്കുന്ന ദാമോദർ ബാപത് വികാരഭരിതനായി പറയുന്നു, ഒരിക്കൽ ആരുടെ മകൾ മരുമക്കത്തായ അപമാനം നേരിട്ടു, ആ സമയത്ത്, അതേ വ്യക്തി തന്നെ നിസ്സഹായനായി. പിന്നീടുള്ള ജീവിതത്തിൽ എണ്ണമറ്റ രോഗികളുടെയും അവരുടെ കുടുംബങ്ങളുടെയും അഭിമാനം സംരക്ഷിച്ചു, ഇന്ന് ഖത്രെ ജി നമ്മുടെ ഒപ്പമില്ല എങ്കിലും ചാപ്പയിൽ കത്തിച്ച അദ്ദേഹത്തിന്റെ സേവനത്തിന്റെ വെളിച്ചം ഇരുണ്ട ജീവിതങ്ങളെ പ്രകാശിപ്പിക്കുന്നത് തുടരും.